گاهی اوقات یه مکالمه، یه دیالوگ، یه تلفن چقدر به آدم روحیه میده! یاد رفقای قدیمی بخیر. دلم برا همشون تنگ شده...
اشتراک در:
نظرات پیام
(Atom)
هر نوشته ای، فهم کاملش نیاز به دانستن بستر آن نوشته دارد. بستر خاطرات و نوشته های اینجا، ساحت افکار من است.
2 comments:
"ارزش قلب آدمي، به اندازه حرف هايي است كه براي نگفتن دارد. ارزش گفتار آدمي، به قدر درك سينه هايي است كه پذيراي آن باشند و ارزش سينه ها،به شنيده هاي ناگفته قلبهاشان است."
به نظرت اينگونه نيست، محمد جان؟
چرا، هست. اولی که مال شریعتیه، دومی یه کم می لنگه، سومی هم همون اولیه! حالا از کجان اینها؟
راستی، خوش اومدی!
من رو یاد متنی از شریعتی انداختی، بگذار پیداش کنم، میگذارمش تو یه پست
ارسال یک نظر