۱۳۸۷ آذر ۷, پنجشنبه

Persuasion

کتاب Persuasion رو بالاخره تموم کردم. تا حالا کتابی رو به این آرومی به عمرم نخونده بودم. خیلی کتاب لطیفی بود، خیلی. باید یه پست مفصل در مورد نویسنده اش Jane Austen بنویسم.
اولین بار اسمش رو تو فیلم The Lake House 2006 شنیدم، وقتی که محبوب ترین کتاب اون دکتره که شدیدا باهاش احساس همذات پنداری داشتم، بود. خیلی کتاب لطیفی بود. خیلـــــی! حجم زیادی از کتاب رو افکار یه زن، قهرمان داستان، Anne Elliot تشکیل میداد. خیلی لذت بردم.
بیش از همه با زنه همذات پنداری داشتم، و با یه مرده، Captain Benwick، که زنه در وصفش وقتی که ازدواج میکنه با یه دختره فکر میکنه:

Any tolerably pleasing young woman who had listened and seemed to feel for him would have received the same compliment. He had an affectionate heart. He must love somebody.
حدس میزنم آخرش ازدواج من اینطوری بشه! هر چند خیلی مشکلات شنیعی من در مورد ازدواج دارم، سوالات زیادی هست که جواب میخواد. بگذریم.
فیلم Persuasion 2007 رو که دیدم، دیدم آخرش رو خیلی جالب تموم کرده بود. زیادی جالب، واقعا موندم یعنی فیلم نامه نویس چقدر بهتر از کتاب تونسته بود تموم کنه. بگذریم از این که واقعا جالب دیالوگ های کتاب رو جابجا کرده بود!
این نسخه ای که از کتاب خونه دانشگاه برداشتم، آخرش یه فصل از کتاب رو که خود نویسنده حذف کرده بود، گذاشته بود. یه پایان دیگه بود که خود نویسنده نوشته بود. و دقیقا! فیلم مخلوط این دو تا بود. خیلی خوشم اومد.
جملات زیبای کتاب زیاد بود، مثل:

How quick come the reasons for approving what we like!
یا مثلا یه جمله خیلی خوب، بعد از بحث بین قهرمان داستان و یه مرده در مورد تفاوت احساسات زن و مرد، جمله زنه است:

I would never suppose that true constancy is known only by women; but the one claim I shall make for my own sex, is that we love longest when all hope is gone.
یا مثلا یه جمله ای که مرده که زنه دوستش داره براش مینویسه تو یه نامه:

I offer myself to you again with a heart even more your own than when you almost broke it, eight years and a half ago.
و البته بخشی از پاراگراف اول فصل آخر:

When any two young people take it into their heads to marry, they are pretty sure by perseverance to carry their point, be they ever so poor, or ever so imprudent, or ever so little likely to be necessary to each other's ultimate comfort. This may be bad morality to conclude with, but I believe it to be truth;
باید مفصل در مورد Jane Austen بنویسم...
پانوشت: متن کتاب رو میتونین اینجا، یا اینجا بخونین. برای دانلودش هم میتونین از اینجا دانلود کنین.